Hallo iedereen die deze groet nu leest,

Ik heb het ongeveer een week geleden over de bruiloft gehad (vergeleken met mijn ouders misschien een beetje laat.), en nu ga ik het over de vulkanen hebben (ook wat later dan mijn ouders.) en schildpadden (eerder dan mijn ouders).

We gingen naar 2 verschillende vulkanen: als 1^e de Bromo en daarna naar de een stuk grotere Ijen vulkaan.

Hier in een heerlijk open huis op Bali, is het te “chil” om over het verschrikkelijke 3:30 uur opstaan te praten, dus dat doe ik maar niet. (Oeps, heb het toch gedaanJ)

Om de vulkaan te zien moest je vroeg weg want anders kwam er mist en kon je de krater niet zien. Bij de Bromo vulkaan hadden we een jeep nodig om bij het uitzichtpunt te komen. Bij de Ijen vulkaan moesten we eerst een hele slechte weg af en daarna de vulkaan oplopen. Dat was 3 kilometer omhoog, ik vond het best wel zwaar en het was ook heel leuk om de zwavelmannen te zien. Die halen zwavel uit de krater vlakbij het punt waar de rook uit komt en dat is best wel giftig. Bij Bromo moesten we ook omhoog klimmen, maar het eerste stuk gingen we op een paard (alle vijf, en andere Nederlanders vonden dat best wel zielig voor papa’s paard J. Papa hoorde dat en zei: “Vind je?). Daarna moesten we nog een trap beklimmen, maar dat was ook niet zo lang. Die kraters vond ik heel cool, want soms hoorde je het water borrelen van de hitte. En bij Ijen zag je zelfs een kratermeer, net zoals bij Nieuw-Zeeland.

Nu ga ik over de schildpadden vertellen. De schildpadden kwamen op een heel stil strand aan de rand van de jungle. Om er te komen moest je eerst 5 uur in een jeep rijden. We mochten ook op het dak zitten van de jeep, dat was heel cool en het hobbelde echt heel erg. We zaten vlak bij een heel klein dorpje midden in de jungle genaamd Sukamade. Bij het guesthouse zijn we helemaal lek geprikt door de muggen, net zoals op de Cook islands in de jungle. We deden ook een jungle track en ze zeiden dat we daar heel veel vogels zouden zien. We zagen er wel een paar, maar we hadden er wat meer verwacht, zoals de neushoornvogel. Wel zagen we apen en vogels die wel op onze vogels leken maar een heel ander geluid maakten.

Er was ook een schildpaddenbroederij en als Fiene en ik ons verveelden, gingen we daar altijd naartoe. Daar lagen alle eieren onder het zand en we zagen best wel vaak dat die eieren dan uitkomen en de kleine schildpadjes uit het zand kruipen. Dat was echt heel schattig. ’s Avonds gingen we naar het strand en zagen een schildpad eitjes leggen. Hij legde er wel 127. Die werden dan meteen uit het gat gehaald en naar die broederij gebracht, want anders werden ze opgegeten door varanen, wilde zwijnen of zelfs mensen, maar dat gebeurde bijna nooit. Daarna ging ze terug naar de zee. Dat duurde wel een kwartier, maar het spoor was wel heel mooi.

Nu zitten we in een lekker chil huis op Bali, dus dat wordt even geen verhaaltje, want er gebeurt niets, behalve zwemmen, lezen, slapen, eten en krabben.

Doeiiii, Saar